Ανάπτυξη εκπαιδευτικού υλικού προγράμματος εκπαίδευσης επιτελικών στελεχών δημόσιας διοίκησης τρίτων χωρών

Abstract

Η έννοια των "κανόνων ρύθμισης" μπορεί να περιλαμβάνει κάθε είδους οδηγίες και απαγορεύσεις που επιβάλλονται από τις κυβερνήσεις κατά την άσκηση του δικαιώματος και του καθήκοντός τους να διαχειρίζονται τις κρατικές επιχειρήσεις. Η έννοια των "κανόνων ρύθμισης" μπορεί να περιλαμβάνει όλους τους τύπους κατευθύνσεων και απαγορεύσεων. Ο όρος μπορεί να οριστεί πολύ ευρέως. Μπορεί να επιτρέψει την ενσωμάτωση γραπτών και ήπιων κανόνων, αν και εξ ορισμού και οι δύο τύποι πρέπει να είναι δεσμευτικοί για να χαρακτηριστούν ως κανόνες- την ενσωμάτωση όλων των τύπων πηγών κανόνων, είτε πρόκειται για το νομοθετικό σώμα είτε για την εκτελεστική εξουσία σύμφωνα με τις διαδικαστικές απαιτήσεις- και την ενσωμάτωση κάθε τύπου ρύθμισης, θετικής ή αρνητικής [η απορρύθμιση είναι μια μορφή διακυβέρνησης άλλωστε], ενεργητικής ή παθητικής [η μη ρύθμιση είναι μια μορφή διακυβέρνησης άλλωστε], αυτοεκτελούμενης ή εκτελεστής. Ο ΟΟΣΑ συμπεριλαμβάνει στον όρο όλο το φάσμα των νομικών μέσων με τα οποία τα κυβερνητικά όργανα, σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, επιβάλλουν υποχρεώσεις ή περιορισμούς στη συμπεριφορά του ιδιωτικού τομέα, όπως τα Συντάγματα, οι κοινοβουλευτικοί νόμοι, η δευτερεύουσα νομοθεσία, τα διατάγματα, οι διαταγές, οι κανόνες, οι άδειες, τα σχέδια, οι κώδικες, ακόμη και ορισμένες μορφές διοικητικής καθοδήγησης. Για τους σκοπούς της παρούσας ανάλυσης, όμως, ο όρος "κανόνες ρύθμισης" περιορίζεται και ορίζεται ως γραπτές, δεσμευτικές, νομικές διατάξεις του καταστατικού δικαίου